مطالعه تطبیقی مفهوم و مصدیق سوءرفتار در نمایندگی مجلس

خلاصه گزارش:
نمایندگی سیاسی اعلام پیوند و بستگی میان دو واحد جدا از هم یعنی حکومت و حکومت شوندگان بوده و از راه این پیوند است که نظریات مردم مورد توجه قرار گرفته و یا منافع آن­ها تأمین می­گردد. لذا لزوم درک این مسئولیت و عمل در چارچوب انتظامات پارلمانی برای بازنایستادن این موتور محرکه دموکراتیک و جلوگیری از ایجاد فساد و تباهی به سبب بهره­مندی از قدرتی فراتر از سایرین، از اهمیت بالایی برخوردار است. در این راستا و برای بهبود عملکرد پارلمان، کشورهای مختلف هر یک دست به اقداماتی در جهت بالا بردن نظم پارلمانی و ضابطه­مندی رفتار نمایندگان خود نموده­اند که با نام­های مختلفی همچون قواعد رفتاری یا قواعد اخلاقی شناخته می­شود. مقصود از این قواعد، مواردی ناظر بر نحوه انجام وظایف سازمانی به شکلی است که رعایت اصول اخلاقی میسر شده، زمینه اجرای صحیح وظایف نمایندگی فراهم گردد. امروزه برای برقراری نظم در میان روابط پارلمانی نیاز به قاعده گذاری­ها و در کنار آن اهرم­هایی برای نظارت و در صورت لزوم مجازات خاطیان به خوبی احساس می­شود. بر این مبنا در صورت تخلف نمایندگان و کارکنان پارلمانی از قواعد رفتاری مشخص شده برای پارلمان­ها در کشورهای مختلف، انواعی از تحریم­ها و مجازات­ها از جمله توبیخ، تعلیق، جریمه نقدی، کسر از حقوق، محدودیت در دسترسی به امکانات و تسهیلات پارلمانی، اخراج از جلسات، کمیته­ها، احزاب و به طور کلی از پارلمان قابل اعمال است.در گزارش سیاستی پیش رو بر­ آنیم تا با عنایت به مسئله مذکور به مطالعه تطبیقی مفاهیم، تعاریف و محدوده­ی دقیق بد رفتاری­ها و سوء رفتارهای نمایندگان و کارکنان پارلمانی، مراجع تشخیص آن­ها، ضمانت­های اجرایی و مکانیسم­های اقدام برای برخورد با بد رفتاری­ها و سوء­ رفتار و موارد برخورد در چهار کشور انگلیس، آمریکا، آلمان و فرانسه به عنوان کشورهایی با نظام دموکراتیک و پارلمانی فعال بپردازیم. در نهایت تلاش داریم تا بر اساس مکانیسم عمل و تجربیات کشورهای مذکور در برخورد با موارد نقض قواعد رفتاری، راهکارهایی مناسب و رضایت بخش با شرایط پارلمان در ایران ارائه نماییم.:


ادامه این گزارش را میتوانید از اینجا مطالعه کنید.