گزارش سومین نشست گفتگوهای بین المللی

در ابتدای نشست آقای افشانی ضمن خوشامدگویی، از آقای کومار بابت پذیرش دعوت اندیشکده حکمرانی شریف تشکر کرد. سپس به معرفی ایشان و طرح موضوع بحث پرداخت. آقای سوراو کومار به مدت چهل دقیقه مبحث خود را با عنوان «قدرت نرم: قلعه‌ی غربی؟» ارائه کردند. این موضوع پیش از این در کنفرانس انجمن سیاستگذاری عمومی خاورمیانه در دوحه طرح شده بود. کومار در مقاله‌ی خود تلاش می‌کند هژمونی غربی مسلط بر مفهوم قدرت نرم را به چالش بکشد. قدرت نرم مفهومی است که در دهه‌ی نود میلادی توسط جوزف نای مطرح شده است. مؤسسات مختلفی هر ساله تلاش می‌کنند تا قدرت نرم کشورهای مختلف را اندازه‌گیری کرده و رده‌بندی خود را منتشر سازند.
به نظر کومار در کاربست این مفهوم، لزوماً ارزش‌ها و فرهنگ غربی و عمدتاً آمریکایی برتر انگاشته می‌شود و فرض می‌شود همه‌ی مردم جهان جذب آنها می‌شوند. به اعتقاد وی علی رغم تحولاتی که در سه دهه اخیر در جهان رخ داده است مفهوم قدرت نرم کماکان به معنای نخستین خود بکار گرفته می‌شود و بازتاب‌دهنده‌ی این رخدادها نیست. وی در ادامه ارائه خود به سه مؤسسه اشاره کرد که از سال 2010 تلاش می‌کنند با استفاده از شاخص‌های گوناگون قدرت نرم را اندازه‌گیری کنند: The new persuaders, The soft power 30, The soft power index

کومار با ارائه‌ی جزئیات دقیق، نادیده انگاری جهان غیرغربی در اندازه‌گیری قدرت نرم را آشکار می‌سازد. به عنوان مثال در لیست جاناتان مک کلوری با عنوان «متقاعدکنندگان» در سه دوره متوالی تنها وضعیت ژاپن مورد توجه قرار گرفته است. در لیست‌های مؤسسه اول و دوم، عمدتاً کشورهای غربی حضور دارند که آقای کومار این وضعیت را به پارامترهای سنجش غربی نسبت می‌دهد. هم‌چنین کشورهای غیرغربی مورد ارزیابی جدی قرار نگرفته‌اند. در مجموع بجز ژاپن، تنها کشورهای کره جنوبی، سنگاپور و چین به جمع 30 کشور برتر قدرت نرم راه یافته‌اند و سایرین کشورهای غربی هستند. مؤسسه برند فاینانس اتفاق بزرگی را در لیست 2021 خود رقم زده است. آنها به وضعیت 100 کشور با استفاده از 75 هزار مصاحبه پرداختند. دخالت دادن پارامترهای فرهنگی در این ارزیابی سبب شده است کشورهای غیرغربی نیز تا اندازه‌ای مورد توجه قرار گیرند. کومار با اشاره به برآمدن کشورهای غیر غربی در سال‌های اخیر، شواهدی از قدرت نرم در چین، هند، کره جنوبی و قطر بیان داشت. وی با برشمردن پنج پایه سیاست خارجی هند، میراث و تنوع فرهنگی را عامل قدرت نرم ذکر کرد. او شواهدی از صنعت فیلمسازی و بالیوود، گردشگری مذهبی و طبیعت‌گردی، یوگا و طب جایگزین، دیپلماسی ورزشی و عرصه فناوری اطلاعات در هند بیان کرد. دیاسپورای هند را بزرگترین دیاسپورا در جهان عنوان کرد و به اهمیت آن در تولید قدرت نرم و گسترش ارزش‌های هندی اشاره داشت. سوراو کومار با تعبیر جالبی از قدرت نرم به توانایی روایت‌سازی بهتر تکیه می‌کند. وی در خصوص چین نیز به فعالیت‌های مؤسسه کنفوسیوس و تلاش آنها برای تصویرسازی نرم و دریافت احترام از طریق هنر، معماری، سینما، ادبیات، دانشگاه‌ها و اقتصاد توجه کرد. از نظر کومار چین تنها کشوری است که در برابر هژمونی غربی در مفهوم قدرت نرم ایستادگی کرده است و این مقاومت هم جنبه نظری داشته و هم بصورت نهادی پیگیری شده است. در پایان نیز کومار ضمن جمع‌بندی مباحث به ارائه راهکارهایی برای تغییر وضعیت کنونی پرداخت. 
در ادامه نشست، شرکت‌کنندگان نقطه نظرات و پرسش‌های خود را بیان کردند. هم‌چنین آقای دکتر امامیان پیشنهاد همکاری در خصوص طراحی شاخص‌ها و اندازه‌گیری قدرت نرم ایران را مطرح کرد که مورد استقبال آقای کومار قرار گرفت.