هزینه بربادرفته و زیان گریزی ذاتی

 حالا شما می‌مانید و همه هزینه‌هایی که کرده‌اید و تصمیمی درباره ماندن و رفتن! عموم ما در این حالت تا انتهای فیلم می‌نشینیم، شاید به این دلیل که احساس می‌کنیم هزینه‌های زیادی را متحمل شده‌ایم و شاید به این دلیل که قصد توجیه انتخاب‌های گذشته خود را داریم و دوست نداریم تصویر مثبتی که از خود داریم را حتی پیش خودمان مخدوش سازیم (مفهومی که در روانشناسی تلاشی برای حفظ «تصویر خود» نامیده می‌شود). این در حالی است که ماندن در این حالت هزینه مازادی را برای ما رقم می‌زند که شاید کمترین آن اتلاف وقت بیشتر باشد. این اتفاق نمونه‌ای از حالتی است که نشان می‌دهد شما درگیر یک سوگیری شناختی یا مغالطه‌ای به نام «هزینه برباد رفته» شده‌اید…

نوشته زهرا موسوی

منتشر شده در روزنامه دنیای اقتصاد در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۶