شكال محوری ماده یک قانون فعلی چگونگی تعریف مجوز کسب و کار است که به لحاظ گستره شمول ایراداتی دارد. در بند11 ماده یک قانون، "مجوز کسب و کار" تعریف شده و هر نوع اجازه کتبی اعم از مجوز، پروانه، اجازه نامه، گواهی، جواز، استعالم، موافقت، تأییدیه یا مصوبه که برای شروع، ادامه، توسعه یا بهره برداری فعالیت اقتصادی صادر میشود، مجوز کسب و کار دانسته شده و سپس اسامی دستگاههای صادرکننده مجوز کسب و کار ذکر گردیده است. در متن کنونی ماده یک قانون حداقل دو اشكال وجود دارد که باعث میشود.
برای مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید.