نشست «زنگِ زور، بررسی تحولات اخیر قفقازجنوبی و تأثیر آن بر ایران» برگزار شد/ ایران در معرض خطر «خفگی ژئوپلیتیک» است

نشست تخصصی «زنگِ زور، بررسی تحولات اخیر قفقازجنوبی و تأثیر آن بر منافع جمهوری اسلامی ایران» با حضور کارشناسان ارشد حوزه قفقاز برگزار شد.

خلاصه گفت‌وگو به شرح زیر است:

دکتر شیوا علیزاده:

پروژه جمهوری آذربایجان از اساس یک پروژه تاریخی ضدایرانی است که بر مبنای ایران‌زدایی و قطع اتصال فرهنگی و هویتی بنا شده. تحلیل‌هایی که سیاست ایران را مقصر روابط فعلی می‌دانند، ساده‌انگارانه است؛ ماهیت خصمانه باکو ذاتی است و با دیپلماسی خوش‌بینانه تغییر نمی‌کند، بلکه مجری طرح‌های خارجی علیه ایران است.

کریدور زنگزور یک پروژه ژئوپلیتیک با حمایت اسرائیل و ترکیه است که موجودیت ارمنستان را به عنوان مانعی در برابر پان‌ترکیسم تهدید می‌کند و همزمان برای دور زدن ایران و روسیه طراحی شده است. از این رو، ایجاد جبهه مشترک با روسیه که اخیراً متوجه این خطر مشترک شده، یک منفعت راهبردی است.

تصمیم‌گیری در حوزه امنیت ملی باید بر اساس منافع راهبردی باشد، نه تبعیت از افکار عمومی که توسط جریان‌های مشخصی هدایت می‌شود.

دکتر احسان موحدیان:

ایران در معرض خطر «خفگی ژئوپلیتیک» قرار دارد. کریدور جعلی زنگزور صرفاً یک مسئله ترانزیتی نیست، بلکه دروازه‌ای برای تجزیه‌طلبی در استان‌های آذری ایران و بسترسازی برای تجاوز زمینی در آینده است؛ خطری که سال‌هاست نسبت به آن هشدار داده می‌شود.

انفعال و خطای محاسباتی ایران در دیدن این خصومت به عنوان «سوءتفاهم»، دشمنان را جری کرده است. اولین و ضروری‌ترین گام، تغییر این ذهنیت در حاکمیت و پذیرش واقعیت دشمنی باکو است.

ایران به دلیل غفلت‌های گذشته، دیگر توان عمل مستقل در قفقاز را ندارد و باید با هر قیمتی ارمنستان را به عنوان آخرین سنگر، با درهم‌تنیدگی عمیق اقتصادی و امنیتی، در کنار خود نگه دارد.

در داخل کشور، لابی‌های خطرناک و رویکردهای مافیایی مانع پیشبرد منافع ملی در پروژه‌هایی مانند کریدور ارس شده و فرصت‌های راهبردی را از بین می‌برند.

زمان دیپلماسی رو به اتمام است و نیاز فوری به «اقدامات پیش‌دستانه و میدانی» برای ایجاد بازدارندگی وجود دارد. باید از حالت انفعال خارج شد، وگرنه ایران مرز خود با ارمنستان را از دست داده و با تهدید تجزیه مواجه خواهد شد.