هنگام شیوع یک بیماری واگیردار نوظهور، سیاستگذار نیاز به شناخت پارامترهای کلیدی دخیل در شیوع بیماری (مانند نرخ مرگومیر)و برآورد اثر مداخله های مختلف غیردارویی (مثل تعطیلی مدارس) بر متغیرهای مختلف تصمیم گیری دارد. اهم متغیرهای تصمیم گیری برای سیاستگذار عبارتند از تعداد ابتال و مرگومیر در سناریوهای مختلف، بیشینهی تعداد مبتالیان و زمان رخداد آن، تعداد تخت بیمارستانی، اتاق آی سی یو و دستگاه تنفس مورد نیاز، و پیشبینی سیر انتشار بیماری اما اکوسیستم شیوع چنین بیماریهایی، یک سیستم پیچیده است. به این معنا که نه تنها تعداد عوامل اثرگذار بر رفتار سیستم و ارتباطات بین آنها زیاد است، بلکه تعامل این عوامل با یکدیگر نیز ممکن است منجر به ظهور رفتارهای غیرقابل پیشبینی شود. به عنوان مثال تقارن اعمال فاصلهگیری اجتماعی با آغاز فصل بهار ممکن است منجر به بروز نافرمانی هماهنگ طبقاتی از جامعه از فرامین حاکمیت شود. پیشبینی رفتار چنین سیستم هایی در سناریوهای مختلف بسیار دشوار و نیازمند استفاده از دادهها و مدلهای پیشرفته است.
برای مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید.