مسئولیت پلتفرمی در ایران و داستان کشاکشی بی فایده

 تقریباً در یک سال گذشته با بروز هرگونه رخداد یا انتشار خبر مهم درباره پلتفرم‌های دیجیتال و چالش‌ها یا دستاوردهای سیاستی-قضایی آنها در ایران و جهان، مسئله مسئولیت پلتفرم‌ها و کم و کیف آن تبدیل به کشاکشی میان طرفداران مسئولیت حداکثری و حداقلی در بدنه سیاستگذاری و سیاست پژوهی ایران و شاهد مثالی در جهت استفاده برای اثبات ادله هرکدام شده است. 

 پلتفرم‌های دیجیتال ایرانی فارغ از انواع مواجهات خود با بازیگران ناظر یا بازیگران قضایی، در حوزه مسئولیت پلتفرمی به دلیل ابهام نظام مسئولیت پلتفرمی و یا عدم استناد به برخی اسناد موجود، عموماً تجربه‌ای غیرقابل پیش‌بینی و غیرقابل تطبیق با مثال‌های تطبیقی یادشده داشته‌اند.

پرونده پلتفرم دیوار با موضوع محتوای متخلفانه، دو پرونده پلتفرم آپارات با موضوع محتوای متخلفانه و محتوای تحت مالکیت صداوسیما و نیز چندین سابقه ورود دادستانی به حوزه مسئولیت پلتفرم‌ها در قالب‌های مختلف، بخشی از این تجربه است.

- گیر افتادن مسئله کسب و کارهای پلتفرمی در ایران در دام مسائل یادشده چه ازسوی حاکمیت و چه ازسوی خود بازار، دوری باطل را به وجود می‌آورد که باعث عدم بلوغ این دسته از کسب و کارها در برخی حوزه ها می‌شود.

-  کشاکش مسئولیت زیاد و عدم مسئولیت و بحث‌های موافقان و مخالفان تنظیم‌گری نیز غالباً بحث را در همین سطح نگه می‌دارد و در کنار عدم اراده قوی حاکمیت برای اعمال تنظیم‌گری به جای برخوردهای قضایی موجب عقب نگه داشتن صنایع و کسب‌وکارهای پلتفرمی از ورود به حوزه‌های جدید و نیز بلوغ آن ها می‌شود.