خلاصه یادداشت
- بانک جهانی و بسیاری از نهادهای بینالمللی معیارهایی برای اندازهگیری وضعیت حکمروایی کشورها دارند و سالانه آن را به طرق مختلف اندازهگیری میکنند تا حس جامعی نسبت به شرایط هر کشور احصا شود.
- ارزیابی با سوگیریهای نظری و ایدئولوژیک، فقدان جامعیت لازم در همه شئون حکمرانی، استفاده نکردن از منابع دست اول اطلاعاتی هر کشور و مواردی از این دست مهمترین انتقادات وارد به چنین شاخصهایی است.
- با وجود وضعیت نامطلوب ایران در اکثر این معیارها، ضروری به نظر میرسد که سیاستگذاران جمهوری اسلامی و مردم با استفاده از شاخصهای سازگار و متناسب با بوم ایران باید شناخت واقعی و دقیق (نه صرفا حس عمومی) از وضعیت کشور داشته باشند.
- در این راستا پژوهشگران اندیشکده حکمرانی شریف اقدام به طراحی شاخص (IGI: Iran Governance Indicator) کردهاند.
لینک دریافت یادداشت
برای مطالعه متن کامل یادداشت به روزنامه فرهیختگان مراجعه کنید: