مقدمه
برای دسترسی به فایل این گزارش میتوانید از اینجا اقدام کنید.
امروزه بدون مرز بودن بستر اینترنت و امکان فعالیت پلتفرمهای مختلف در کشورهای سراسر جهان، باعث شده شکل جدیدی از حضور شرکتهای بیگانه در قلمرو یک کشور رقم بخورد. برخلاف گذشته که شرکتهای خارجی برای فعالیت در قلمرو یک کشور نیازمند اخذ مجوزهای لازم و حداقل انجام امور ثبتی به صورت مستقل در آن کشور بودند، امروزه شرکتهای بزرگ فناوری بدون نیاز به دریافت هیچ مجوزی به راحتی میتوانند به شهروندان قلمرو دیگر خدمترسانی کنند و بعضاً چالشهایی نیز به وجود آورند. فعالیت پلتفرمها و سایتهای محبوب بیگانه، همواره باعث نگرانی و تشویش دولتها نسبت به آسیبهایی شده است که پلتفرمهای خارجی میتوانند به وجود آورند، نحوهی تنظیمگری این پلتفرمها به مراتب سختتر از پلتفرمهای داخلی است و در موارد نادری فناوری میتواند به توسعه ظرفیت حکمرانی دولتها کمک کند.
هنگامی که بحث از حکمرانی فضای مجازی به میان میآید 3 مفهوم زیر به ذهن متبادر میشود: 1-حکمرانی از طریق فضای مجازی که دولت الکترونیک در این دسته است. 2-حکمرانی در فضای مجازی که به امنیت و حاکمیت سایبری منوط است. 3-حکمرانی بر فضای مجازی که از طریق سیاستگذاری و قانونگذاری و کنترل روابط ذینفعان مختلف است که این گزارش نیز معطوف بر همین 3 مفهوم شکل گرفته است (لطیفی، 1398)برای دسترسی به فایل این گزارش میتوانید از اینجا اقدام کنید.