اقتصاد سیاسی, برنامههای در حال انجام, حوزه های تخصصی, سیاستهای مالی, محصولات, گزارش
یکی از راههای مقابلهٔ با معاملهکنندگان بر پایهٔ اخلال، وضع مالیات معاملاتی در بازار مالی است. موافقان، ادعا میکنند که این نوع مالیات با افزایش هزینهٔ معامله، باعث کاهش فعالیت معاملهکنندگان بر پایهٔ اخلال میشود. درنتیجه با کاهش تلاطم قیمتی و قیمتگذاری درست اوراق بهادار، بازار به سمت کارایی حرکت میکند (شوارتز و سگویین، ۱۹۹۳). از طرفی مخالفان بر این باورند که کاهش معاملهکنندگان اخلال، نقد شوندگی بازار سرمایه را کاهش میدهد. درنتیجه فرصتهای آربیتراژ پیشآمده با تأخیر بیشتری پاسخ داده میشود و از کارایی بازار میکاهد (شوارتز و سگویین، ۱۹۹۳). بااینوجود نتیجهگیری در این رابطه بستگی به ساختار بازار سرمایهای دارد که این مالیات در آن وضع میشود. در ایران به دلیل کارا نبودن بازار سرمایه و وجود ظرفیت کسب درآمد (۵۴۹۹٫۱۱ میلیارد ریال برای سال ۱۳۹۵ در بورس و فرا بورس) و هزینه پایین اجرای آن به دلیل الکترونیکی بودن بورس، پیشنهاد توسعه این ابزار مالیاتی داده شده است. با بررسی اثر جانشینی به معنای جانشین ساختن سایر داراییها با دارایی که بر روی آن مالیات وضع شده است و اثر مهاجرتی به معنای خروج سرمایه از کشور در بازار سرمایه ایران، توسعه این مالیات ممکن به نظر میرسد. زیرا با سرریز شدن سرمایهها در بازار اوراق قرضه دولتی و بانکی باعث رونق تأمین مالی این بخشها میشوند. همچنین برای جلوگیری از هدایت سرمایهها در بازار ارز و طلا میتوان امکان وضع مالیات در این بازارها (مالیات توبین) را موردبررسی قرار داد. درنهایت به دلیل بسته بودن بازار بورس ایران، امکان خروج سرمایه از کشور موضوع نگرانکنندهای بهحساب نمیآید.
با توجه به ملاحظات و تعهدات حرفهای اندیشکده در انتشار محصولات، در صورت تمایل جهت حضور در اندیشکده و مطالعه نسخه چاپشده گزارش با دفتر اندیشکده تماس حاصل فرمایید.