برنامههای در حال انجام, حوزه های تخصصی, در رسانه, دیدگاه تخصصی, محصولات, مطالعات سیاسی و بینالملل, میزهای منطقهای
استفاده از ظرفیت کشورهای همسایه یکی از مسائل قابلاعتنا در سیاست اقتصادی جمهوری اسلامی در شرایط تحریم است. در میان کشورهای همسایه، افغانستان علاوه بر ویژگی هممرز بودن، به دلیل اشتراکات فرهنگی و زبانی و نیز دارا بودن وضعیت اقتصادی خاص خود از اهمیت و جایگاه ویژهای در دیپلماسی اقتصادی ایران برخوردار است. در حال حاضر ایران بزرگترین شریک تجاری افغانستان است و این کشور علاقهمند به افزایش حجم تجارت خود با ایران و هند از طریق بندر چابهار است؛ اما اعمال تحریمهای مجدد آمریکا علیه ایران، چشمانداز روابط اقتصادی این کشور با جمهوری اسلامی را مبهم و تا حدودی پیچیده خواهد کرد. بااینحال ظرفیتهای قابلاعتنایی در مناسبات ایران و افغانستان وجود دارد که میتوان با بهرهبرداری از آن، بخش قابلتوجهی از فشارهای ناشی از تحریمهای اقتصادی آمریکا را به حداقل رساند.
بهرهبرداری از ظرفیتهای مرزی مشترکهممرز بودن افغانستان با ایران بهمانند دیگر همسایگان ظرفیتهای فراوانی در اختیار ایران جهت تأمین ارز موردنیاز قرار داده است. هماکنون کاهش دسترسی ایران به ارز به دلیل تحریم، موجب ایجاد و گسترش بازار سیاه در امتداد مرز افغانستان-ایران شده است. بسیاری از افغانها پس از تحریمهای ترامپ به این نتیجه رسیدند تا دلار خریداریشده در کشور خود را به ایران آورده و به قیمت گرانتری بفروشند. بر اساس گزارش رویترز، روزانه ۲ تا ۳ میلیون دلار از طریق جابجایی مسافرین افغانستان به ایران وارد میشود. با توجه به توانایی ضعیف اجرای قانون از سوی دولت افغانستان (افغانستان دارای یک اقتصاد نقدی است و کنترل قاچاق ارز کار بسیار دشواری است) و عدم تمایل کابل برای جلوگیری از تجارت بازار سیاه که درآمد بسیاری از شهرهای غرب افغانستان را تأمین میکند، جمهوری اسلامی میتواند از طریق چنین بازاری، بخشی از کسری دلار خود را جبران کند.
مزیت دوم هممرزی با افغانستان، تشویق مبادله آزاد در مرزهای میان ایران و افغانستان است. حرکت آزاد کالا بین ایران و افغانستان اجازه میدهد تا تاجران افغان از کاهش ارزش ریال سود ببرند. هماکنون بازار صنعت مواد غذایی و نوشیدنی احیاء یافته است، زیرا شرکتهای تجاری افغان قادر به خرید کالاهای ارزانقیمت از شرق ایران هستند و میتوانند آنها را به قیمتهای بالاتر در غرب افغانستان بفروشند. با توجه به اینکه نرخ بیکاری در افغانستان هماکنون به ۴۰ درصد رسیده است و مناطق غربی افغانستان با توجه به حضور قابلتوجه طالبان از فقر شدید رنج میبرند، کابل ترجیح میدهد به منافع اقتصادی مرتبط با افزایش تجارت ایران و افغانستان ادامه دهد. چنین وضعیتی ضمن تقویت بخش صادرات ایران میتواند درآمد ارزی کشور را افزایش دهد.
تقویت همبستگی اقتصادی منطقهای از طریق بندر چابهارمحصور بودن افغانستان در خشکی باعث شده این کشور با محدودیتهای زیادی در روابط خارجی خود بهویژه درزمینهٔ تأمین مواد غذایی و تجارت مواجه باشد. نزدیکترین راههای دسترسی این کشور به دریا از طریق کشورهای ایران و پاکستان میسر است. بسته شدن متعدد مرزهای مشترک افغانستان-پاکستان در سالهای اخیر و ایجاد محدودیتهای ترانزیتی از سوی پاکستان باعث شده افغانستان توجهی ویژه به بندر چابهار داشته باشد. افتتاح این بندر از سال گذشته موجب تقویت همبستگی میان کشورهای ایران، افغانستان و هند شده است. این بندر که با سرمایهگذاری هند و ایران درحالتوسعه است بهترین شرایط را نیز برای تجار افغانستان فراهم کرده است. تجار افغانستان در این بندر هماکنون با حجم مبادلات اقتصادی حدود سه میلیارد دلار در سال بخش زیادی از نیازهای تجاری افغانستان را تأمین میکنند. توسعه این بندر میتواند میزان تجارت افغانستان را از این مسیر افزایش دهد و این کشور را بیش از گذشته درگیر فعالیتهای اقتصادی با ایران کند. بااینحال جمهوری اسلامی ایران بهمنظور کاهش اثرات تحریم بر این پروژه باید الزاماتی را رعایت کند.
یکی از الزامات راهبردی جمهوری اسلامی در شرایط تحریم در خصوص این بندر تجاری، اعطای تخفیفهای ویژه در خصوص ترانزیت برای افغانستان است. اگرچه جمهوری اسلامی پیشازاین طی توافقنامهای که با افغانستان داشته است، ۵۰ هکتار زمین در بندر چابهار را به مدت پنجاه سال برای ذخیره اموال تجاری در اختیار تجار افغانستان قرار داده است تا آنها بتوانند با ایجاد تأسیسات زیر بنائی اموال تجارتی خویش را به بند چابهار انتقال داده تا آنها در موعد مقرر بتوانند فرآوردههای تولیدی خود را به بازارهای جهانی عرضه بدارند. همچنین بر اساس توافقنامهای که بین دو دولت وجود دارد، افغانستان بهمنظور ایجاد تسهیلات بانکی در امر مبادلات پولی و انتقالات پولی میتواند نمایندگی بانک ملی افغانستان را در بندر تجارتی آزاد چابهار ایجاد نماید. جمهوری اسلامی ایران با استفاده مؤثر از فرصتهای بهدستآمده از این تجارت، میتواند با همکاری تجار افغان، ضمن تأمین بخشی از نیاز کالاهای اساسی خود، بخش زیادی از کسری ارز را از طریق این بندر تأمین کند.
باید توجه داشت استفاده حداکثری از بندر چابهار در مناسبات ایران و افغانستان تا حدود زیادی منوط به وضعیت روابط ایران با هند است که بخشی از پروژه توسعه بندر چابهار در اختیار دارد. اگرچه نارندرا مؤدی، نخستوزیر هند، در مقابل فشار ایالاتمتحده برای متوقف کردن پیوندهای اقتصادی هند با ایران مقاومت کرده است، اما نگرانی در مورد تحریمهای تلافیجویانه ایالاتمتحده باعث شده اخیراً هند از تهران فاصله بگیرد. در ۵ آگوست، وزارت نفت هند، از نهادهای پالایشگاهی هند درخواست کرد تا از نوامبر به بعد واردات نفت ایران را بهطور چشمگیری کاهش دهد یا صفر کند و دهلینو علاقهمند به گسترش واردات نفت خود از عربستان سعودی است. بااینحال، خرید سیستم دفاع موشکی S-400 هند از روسیه نشان میدهد که مؤدی ممکن است ریسک مواجهه با ایالاتمتحده درصورتیکه تحریمهای ایالاتمتحده منافع استراتژیک هند را تحتفشار قرار دهد پذیرفته است. سیاستگذاران جمهوری اسلامی ایران باید امیدوار به اقدام مشابهی از جانب هند علیه ایالاتمتحده در بندر چابهار باشند.
لزوم تقویت مناسبات سیاسی با افغانستاناز زمان روی کار آمدن اشرف غنی بهعنوان رئیسجمهوری افغانستان تلاش بازیگران خارجی برای جلوگیری شکلگیری روابط میان تهران و کابل گسترش یافته است. تبلیغات منفی ایالاتمتحده در خصوص همکاری اطلاعاتی ایران و طالبان در جهت مبارزه با شاخه داعش در افغانستان نمونه بارز این مسئله است. در سخنرانی ۲۱ مه در بنیاد میراث، وزیر امور خارجه آمریکا، مایک پمپو، ایران را به تجهیز مسلحانه طالبان در غرب افغانستان متهم کرد و تأکید کرد اقدامات ایران در غرب افغانستان این کشور را بیثبات ساخته است. اتهامی که اگرچه بهطور رسمی از سوی مقامات دولتی افغانستان اعلامنشده اما بر روابط دو کشور سایه افکنده است.
بااینحال دیدار حسن روحانی با اشرف غنی در اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای و گفتگوهای دو طرف در مورد همکاری اقتصادی با افغانستان و اعلام آمادگی جمهوری اسلامی جهت همکاری با دولت افغانستان درزمینهٔ مبارزه با تجارت غیرقانونی مواد مخدر در این کشور و نیز اعزام یک نماینده اطلاعاتی برای دیدار با چین، پاکستان و روسیه در مورد مبارزه با شاخه داعش در افغانستان علائم امیدوارکنندهای است که باید در این برهه زمانی بیشتر موردتوجه دستگاه دیپلماسی قرار گیرد.
دستگاه سیاست خارجی باید به این نکته توجه کند که هرگونه سردی روابط میان ایران و افغانستان، چهبسا انگیزه هندوستان را در مورد سرمایهگذاری توسعه بندر چابهار خواهد کاست. اگر سطح رابطه ایران و افغانستان در این برهه حساس به دلایلی کاهش یابد، بسیار محتمل است که هند پروژه توسعه بندر چابهار را متوقف کند، زیرا این کشور موفقیت ساختوساز این بندر را منوط به رابطه مثبت بین تهران و کابل میداند.
نتیجهگیریبا بازگشت تحریمهای ایالاتمتحده علیه ایران در ماههای آینده، نقشآفرینی افغانستان در تعدیل شرایط سخت تحریم بر ایران بسیار بااهمیت است. هممرز بودن این کشور با ایران و وضعیت نامناسب اقتصادی باعث شده ظرفیتهای زیادی در اختیار ایران در شرایط تحریم قرار بگیرد. اقتصاد سنتی و نقدی افغانستان، کنترل قاچاق ارز را با دشواری مواجه ساخته و این مسئله رصد معاملات ارزی افغانستان با ایران از سوی ایالاتمتحده را با دشواری مواجه خواهد ساخت. ضمن اینکه محدودیتهای ژئوپلیتیک افغانستان و پیوند آینده اقتصادی این کشور به توسعه بندر چابهار، هزینههای انصراف از این بندر را برای افغانستان را بهمراتب افزایش خواهد داد. بااینحال آنچه موجب استفاده حداکثری از ظرفیت اقتصادی کشورهای همسایه مثل افغانستان خواهد شد، بهکارگیری دیپلماسی فعال از سوی کشور است. حجم تبلیغات آمریکا علیه فعالیتهای ایران در افغانستان و دامن زدن به اختلافات دو کشور مسئلهای جدی در روابط دو کشور است که باید آن را مدیریت کرد.
منبع: ماهنامه اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی جمهوری اسلامی ایران- سال هشتاد و هشتم- شماره ۱۱۵ (دوره جدید)- مردادماه ۱۳۹۷ صفحات: ۲۸-۲۹٫