اثر هیجانات منفی و استرس بر ریسک‌پذیری و تنزیل زمانی (قسمت سوم)

 به‌عبارت‌دیگر، القای ترس و استرس نیز باعث تحریک شدن خصوصیت‌های ریسک گریزی در افراد می‌شود. اگرچه تحقیقات نشان می‌دهند که القای ترس و استرس در ریسک‌پذیری افراد تأثیر دارد اما اگر این القائات کوتاه‌مدت باشد، دارای اثرات بلندمدت بر رفتار ریسک‌پذیری افراد نیستند.

در همین راستا، چند مطالعه نشان می‌دهند که اثرات منفی استرس باعث کاهش آینده‌نگری افراد می‌شود. در آزمایشی افراد پس از دیدن فیلم‌های ناراحت‌کننده و ناامیدکننده در مقابل دو انتخاب قرار گرفتند. اگر آن‌ها گزینه اول را انتخاب می‌کردند بلافاصله پول کمی دریافت می‌کردند. اگر گزینه دوم را انتخاب می‌کردند، در آینده پول زیادی دریافت می‌کردند. نتایج این آزمایش نشان می‌دهد که افراد گروه آزمایشی در مقایسه با افراد گروه کنترلی (که چنین فیلمی را ندیده بودند)، بیشتر گزینه اول را انتخاب کردند. این نتایج نشان می‌دهد که ناراحتی و افسردگی، بر صبر اثرگذار است. بنابراین، آینده‌نگری را کاهش و تمایل به سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت ازجمله در آموزش و سلامت را کم می‌کند. ممکن است این سؤال پیش آید که هیجانات منفی و استرس تا چه میزان بر آینده‌نگری اثر دارد؟ به این سؤال می‌توان از طریق نتایج مطالعه اخیری پاسخ داد.

این مطالعه نشان می‌دهد که استرس از طریق تغییر تمایلات برای برنامه‌ریزی اهداف بلندمدت به رفتارهای عادی، بر آینده‌نگری اثرگذار است. منظور از رفتارهای عادی، رفتارهای مبتنی بر مصرف‌گرایی است. استرس ممکن است بر نزدیک‌بینی افراد تأثیر گذارد. ازآنجاکه تصمیمات مصرفی زودتر به نتیجه می‌رسند، افراد را دچار تمایل ذهنی می‌کند. با این دیدگاه می‌توان به این نتیجه رسید که تصمیم‌گیری در شرایط محدودیت منابع نیز ممکن است به نزدیک‌بینی منجر شود و افراد را از انتخاب گزینه‌های بهتر محروم کند. به‌طور مثال، کشاورزان در زمان پیش از برداشت محصول نسبت به زمان پس از فروش محصول، ازلحاظ مالی بدتر عمل می‌کنند. درنتیجه، ممکن است یکی از مکانیزم‌هایی که افراد فقیر با توجه به محدودیت اطلاعات و منابع مالی دست به تصمیم‌های عجولانه و غیرعقلانی می‌زنند، تمایل آن‌ها به ریسک گریزی و تنزیل زمانی باشد.

منتشرشده در روزنامه دنیای اقتصاد به تاریخ ۴ آبان ۱۳۹۶