آذری جهرمی در مصاحبه اخیر خود با پیوست، پرده از ابَرچالشی در حوزه توسعه زیرساختهای ارتباطی کشور برداشت که عمر آن به بیش از یک دهه میرسد و تاکنون دستکم سه وزیر ارتباطات در مواجهه با آن ناکام ماندهاند. تلاشهایی که از دوران وزارت رضا تقیپور با هدف تکرار تجربه امتیان ایرانسل، این بار در مسیر توسعه ارتباطات ثابت با تشکیل کنسرسیوم ایرانیاننت آغاز شد و تا به امروز، یعنی پایان کار وزیر جوان دولت دوازدهم، در کش و قوس با شرکت مخابرات ایران بر سر سیم و داکت بینتیجه مانده است.
هفتمین وزیر ارتباطات اما، درحالی طی روزهای آتی به استقبال سیاستگذاری اینترنت در کشور میرود که معضل نحیف بودن (بخوانید در معرض نابودی) صنعت ارتباطات ثابت در کشور بیش از هر زمان دیگری برجسته است؛ به دیگر سخن، عبارت «توسعه زیرساختهای شبکه ثابت پرسرعت» در برنامه پیشنهادی عیسی زارعپور ضرورتا تفسیری جز جبران عقبماندگیهای کشور در حوزهای که کیفیت جهانی خود را تا گیگابایتبرثانیه رسانده است، نخواهد داشت. در این یادداشت ضمن مرور مهمترین چالشهای پیشروی توسعه ارتباطات ثابت پرسرعت و با کیفیت در کشور، به ارائه چند راهکار عملی در این زمینه میپردازیم که در صورت همراه شدن با اراده سیاسی و هدفگذاری اجرایی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت منتخب میتواند این ناکارآمدی وزیر افکن را به نقطه تعادل اقتصادی بهینه ای برای شهروندان مجازی ایران رهنمون شود.
ادامه این گزارش را میتوانید از اینجا مطالعه کنید.