خلاصه یادداشت
🔻 عملیات طوفانالاقصی و حملات قریب سهماهه رژیم صهیونیستی به #غزه از منظر سیاسی-اجتماعی بلاشک رژیم را در انتخابی بسیار سخت بین «حفظ حیات» و «حفظ هویت» برساخته رژیم در طول دههها بعنوان ادعایی «تنها دموکراسی در منطقه» و رژیمی توسعهیافته، فناور-محور و مصالحهجو در قالب «پیمان ابراهیمی» قرار داده است.
🔻 محور مقاومت نیازمند ارایه تصویری سازنده و مسول در قبال کیفیت زندگی و رفاه مردم است. تصویری که با بازسازی سریع و ارایه خدمات اجتماعی وسیع در لبنان پس از جنگ ۲۰۰۶ بخوبی به جامعه لبنان ارایه شد.
🔻 عدم مرجعیت دیپلماتیک؛ ناکامی در تشکیل ایتلاف حامیان غزه؛ ضعف سنتی در «دیپلماسی نخبگانی» و اندیشکدهای؛ و ناتوانی در استفاده از ظرفیتهای محدود سازمانهای بینالمللی یادآور هشدارهای فراوان در عدمتناسب قابلیتهای نهادی، اختیار عمل، توان تخصصی، و تداخل دستگاههای متعدد فعال در سیاست خارجی جمهوری اسلامی است که در پیچهای تاریخی، فاقد ظرفیت نهادی تثبیت و تکمیل موفقیتهای میدانی جریان مقاومت است.
🔻 هر مقدار که مقاومت در غزه در تخاطب با افکارعمومی فلسطین، منطقه و جهان موفق و بابرنامه ظاهر شده است، چالشهای نهادی دستگاه پربلندگو ولی بیسخنگو ی دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی بیشتر نمایان شده است.
🔻 اوج این ناکارآمدی در دو مقطع از بحران سهماهه اخیر به رخ کشیده شده است: در هفتههای ابتدایی تعجیل در ترسیم «خطوط قرمز نامعتبر» اعتبار مواضع اعلامی کشور را مخدوش کرد. در هفتههای اخیر هم، سنت غلط نشستن سخنگویان و مقامات نظامی در جایگاه سخنوری و در نتیجه بروز تعارضات حاصل از «پرگوییهای خطیبانه» چالشهای متعدد و هزینههای گزافی را بر بالاترین سطوح کشور تحمیل نمود.
توصیههای سیاستی:
🔻 در صورت تدوین سناریوهای طرح «ابتکار ایران برای غزه»، بطور طبیعی دستبرتر کمنظیری را در اختیار مذاکرهکنندگان کشورمان در مقایسه با رقبای منطقهای قرار خواهد داد.
🔻 لازمه اینکار «تمرکز نهادی» اختیار مذاکرات در یکی از دستگاههای محتمل نظیر وزارت خارجه یا شورایعالی امنیت ملی و استفاده از تمام ابزارهای مذاکراتی رسمی و غیررسمی و ظرفیتهای اندیشکدهای در این مسیر است.
🔻 در داخل کشور هم متناسب با سیاست رژیم صهیونیستی در انتقال بحران به داخل مرزهای ایران و ظهور نشانههای آن مانند حادثه دلخراش کرمان، اعمال سیاستهای رسانهای متناسب با شرایط «بحرانی و جنگی» نظیر ایجاد آمادگی و پذیرش اجتماعی هزینههای احتمالی و ناگزیر یک درگیری بزرگ منطقهای باید بصورت فوری در دستور شورایعالی امنیت ملی و نهادهای رسانهای و نظارتی قرار گیرد.
🔻 قابلیت تبدیل توان و معادله نظامی به دستاوردهای دیپلماتیک و سیاسی، از جمله ضروریات نبردی با ابعاد و پیچیدگی درگیری فعلی جبهه مقاومت و رژیم صهیونیستی است.