برخی از این مدلها عبارتاند از:
- مدل عقلانیت
- مدل تدریجی
- مدل نخبهگرا
- مدل نهادگرا
- مدل سیکلی
- مدل سطل زباله
مدل تدریجی محافظهکارانه است و تفاوتهای انقلابی در سیاستها را غیر جذاب و خطرناک میداند. به نظر میرسد مدل سیاستگذاری در ایران بیشتر به این مدل شباهت دارد. البته مدل سطل زباله که قابلیت پیشبینی را به صفر تقلیل میدهد نیز بهعنوان یکی از مدلهای مطرح در ایران مدنظر مدعو جلسه بود. چراکه در این مدل در هیچ زمانی معلوم نیست چه سیاستی از سیستم سیاستگذاری حاصل میشود. مدلی که در آمریکا بیشتر مورداستفاده قرار میگیرد مدل نخبهگرا است.
نکتهٔ بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت این است که نظام تصمیمگیری در ذیل نظامهای دیگر مطرح میشود لذا نمیتوان نظام بزرگتر را با یک اسلوب طراحی کرده و نظام زیرین آن را با یک جهانبینی متفاوت. به اعتقاد مدعو این جلسه، نظام سیاسی ذیل نظام اقتصادی تعریف میشود وقتی عمدهٔ نظام اقتصادی کشور ما، بر مبنای نئولیبرالیسم طراحیشده است نمیتوان انتظار داشت نظام سیاسی کشور تفاوت جدی با این فضا داشته باشد.
در ادامه پیشنهادی مبنی بر تهیهٔ نقشهٔ سیاستگذاری نهادهای مختلف کشور بر اساس این مدلها ارائه شد. کتاب Understanding public policy نیز بهعنوان کتاب مناسب که بهصورت مورد کاوی مدلهای سیاستگذاری را موردبررسی قرار داده است معرفی گردید.





