اقتصاد سیاسی, برنامههای انجام شده, حوزه های تخصصی, سایر, محصولات, نظام اداری, گزارش
مسئله اندازه بهینه دولت سالهای متمادی محل مناقشه بسیاری از اندیشمندان بوده است. عدهای از ایشان حداکثر عملکرد کشور را در حداقل اندازه و دخالت دولت دانسته و برخی دیگر نیز نقشی حداکثری در حد مالکیت همه ابزارهای تولید برای دولت قائل بودند. در سالیان اخیر و در رویکردهای جدید، بهجای تأکید و توجه به میزان دخالتها و اندازه دولت، بر لزوم توجه به کیفیت و اثربخشی مداخلات دولت تأکید شده است. آنچه پس از مطالعه و تأمل در مناقشات و مباحثات مطرح در این حوزه به نظر میرسد لزوم توجه به مسئله اندازه دولت در سایه توجه ویژه به نقشها و کارکردهای دولت در یک کشور و همچنین تأکید بر لزوم کارآیی و اثربخشی مداخلات دولت است. این در حالی است که تحقق کیفیت مداخلات دولتی در گروی وجود سامانه مستقل و یکپارچه ارزشیابی عملکرد مداخلات دولتی است.
یکی از اساسیترین ملزومات ارزیابی صحیح پدیدههای اقتصادی و اجتماعی مهیا نمودن امکان سنجش آن پدیدهها است. به تعبیر دیگر لازم است مفاهیم اقتصادی و اجتماعی به شاخصهایی قابلسنجش مبدل گردند تا از این رهگذر امکان ارزیابی و مقایسه آنها فراهم شود. البته این اقدام بهتنهایی برای ارزیابی و سنجش مناسب کافی نبوده و لازم است در گام بعدی به روش سنجش شاخصها نیز توجه شود، چراکه سنجش اطلاعات درست با روش نادرست نتایج گمراهکنندهای برای عموم مخاطبین شاخصها و بهویژه سیاستگذاران دارد.
در این گزارش که بخشی از پژوهش بررسی مسئله اندازه دولت در ایران است به بررسی شاخص اندازه دولت در ایران و منتخب کشورهای جهان از منظر گزارشهای بینالمللی آزادی اقتصادی بنیاد هریتیج و موسسه فریزر پرداخته میشود. با در نظر گرفتن سه بعد بودجهای، غیر بودجهای و تصدیگری برای شاخص اندازه دولت مشاهده میشود که در گزارش آزادی اقتصادی بنیاد هریتیج به بخشی از ابعاد بودجهای و غیر بودجهای اندازه دولت و در گزارش آزادی اقتصادی موسسه فریزر به بخشی از ابعاد سهگانه مذکور پرداخته شده است. ازاینرو علت اصلی تفاوت جایگاه ایران در شاخص اندازه دولت در دو گزارش مذکور را نیز میتوان ناشی از این مسئله دانست. رتبه ایران در سه زیرمولفه بار مالیاتی، مخارج دولت و سلامت مالی که بیانگر مؤلفه اندازه دولت از منظر گزارش آزادی اقتصادی سال ۲۰۱۷ بنیاد هریتیج است به ترتیب ۷۳ و ۹ و ۳۸ بوده و رتبه مؤلفه اندازه دولت ایران در گزارش آزادی اقتصادی سال ۲۰۱۷ موسسه فریزر ۱۲۷ است. این در حالی است که در رتبه مؤلفه اندازه دولت ایران در گزارش موسسه فریزر بدون در نظر گرفتن نمره زیرمولفهٔ مربوط به بعد تصدیگری اندازه دولت حدود ۵۰ بوده که اختلاف قابلتوجهی با این رتبه در گزارش آزادی اقتصادی بنیاد هریتج ندارد.
در نظر نگرفتن بعد تصدیگری اندازه دولت در گزارش آزادی اقتصادی بنیاد هریتیج، عدم توجه به ملاحظات و اقتضائات بومی کشورها ازجمله ایران در هر دو گزارش، وجود ایرادات و نقصهایی در روش جمعآوری دادههای گزارشها و نقش قابلتوجه مؤلفههای ذهنی و همچنین وجود پیشفرضهای ایدئولوژیک مستتر در این دو گزارش باعث شده است که این دو شاخص قابلیت اطمینان و اعتماد کافی نداشته باشند، البته این به معنای عدم امکان استفاده از دستاوردهای حاصل از این دو شاخص در تحلیلها و نتیجهگیریها نیست، بلکه به معنای لزوم توجه به ملاحظات مذکور در بیان تحلیلها و تجویزهای سیاستی است. همچنین میتوان با در نظر گرفتن ملاحظات و اقتضائات بومی کشور و استفاده از تجارب و دستاوردهای گزارشهای آزادی اقتصادی موجود اقدام به تدوین شاخص بومی آزادی اقتصادی نمود.
با توجه به ملاحظات و تعهدات حرفهای اندیشکده در انتشار محصولات، در صورت تمایل جهت حضور در اندیشکده و مطالعه نسخه چاپشده گزارش با دفتر اندیشکده تماس حاصل فرمایید.