اساساً در بازارهای سنتی (در مقابل بازارهای دیجیتال)، چنانچه یکی از بنگاههای تولیدی یا ارائهدهنده خدمات، قیمت کالاها یا خدمات خود را به طرز غیرقابل توجیهی افرایش دهد یا کیفیت کالا یا خدمات آن بنگاه افت پیدا کند، مصرفکنندگان و مشتریان، در صورتی که آن بنگاه دارای رقبایی در بازار باشد، به راحتی آن رقبا را جایگزین بنگاه مذکور میکنند و کالاها و خدمات مورد نیاز خود را از طریق بنگاههای رقیب تأمین مینمایند. در مقابل، در بازار پلتفرمهای دیجیتال، علیالخصوص پلتفرمهای پیامرسان، این جایگزینی و مهاجرت از یک پلتفرم به پلتفرم رقیب به این آسانی صورت نمیگیرد. دلیل این امر، اصولاً بالا بودن هزینههای جایگزینی و صعوبت جایگزین نمودن یک پلتفرم پیامرسان با پلتفرمهای رقیب آن است.
هزینهها و موانعی که بر سر راه مصرفکنندگان و کاربران جهت جایگزین نمودن یک بنگاه با بنگاههای رقیب یا به تعبیر دیگر مهاجرت از یک پلتفرم به پلتفرمهای رقیب است، اصطلاحاً «Switching Costs یا هزینههای جایگزینی» نامیده میشوند. همانطور که پیشتر گفته شد، هزینههای جایگزینی در بازار پلتفرمهای دیجیتال علیالخصوص پلتفرمهای پیامرسان بدلیل قوی بودن اثر شبکهای (Network Effect) در آنها بسیار بیشتر از سایر بازارها است. به همین دلیل است که معمولاً مهاجرت کاربران از یک پلتفرم پیامرسان به پلتفرمهای رقیب، جز در مواردی استثنایی همواره با بیمیلی و اکراه صورت میگیرد.
این گزارش را میتوانید از اینجا مطالعه کنید.