این فرآیند “لنگر و تنظیم کردن” نامیده میشود. برای اولین بار تورسکی و کانمن (۱۹۷۴) پدیده لنگر را معرفی کردند. ایده آنها این بود که عموماً در موقعیتهای با عدم قطعیت افراد با مبنا قرار دادن یک مقدار اولیه به سمت مقدار نهایی حرکت میکنند. شما با یک لنگر شروع میکنید، و آن را در جهتی که فکر میکنید مناسب است تنظیم میکنید. تا به اینجای کار همهچیز خوب است. اما سوگیری به این دلیل رخ میدهد که تنظیمات معمولاً کافی نیستند. آزمایشها بارها و بارها نشان دادهاند که در مسائل مشابه با مثال فوق، مردم ساکن شهر پرجمعیت بهاحتمالزیاد یک عدد بزرگتر را حدس میزنند (بر اساس لنگر بزرگتر خود) درحالیکه اهالی شهر کمجمعیت عدد کوچکتری را حدس میزنند (بر اساس لنگر کوچکتر خود).
نویسنده: آقای کوروش بهرنگ
منتشر شده در روزنامه دنیای اقتصاد در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۶