در این گزارش سعی شده مسئله خصوصیسازی و ارتباط آن با مفهوم تنظیمگری روشن شود. بدین منظور پس از ارائه چند تعریف از خصوصیسازی و رویکردهای متفاوتی که میتوان به آن داشت، ملاحظات و چالشهای پیشروی خصوصیسازی شرح داده شود. همچنین به تفاوت شرایط کشورهای درحالتوسعه و توسعهیافته برای خصوصیسازی اشاره گردیده و به این نکته تأکید میشود که به علت شرایط متفاوت، همان خصوصیسازی که در کشورهای توسعهیافته با موفقیت همراه است، تکرار آن در کشورهای درحالتوسعه ممکن است با شکست روبرو شود. درنهایت مدل تنظیمگری خصوصیسازی باهدف مشخص کردن جایگاه و نوع رابطه دودسته تنظیمگری خصوصیسازی و تنظیمگری پس از خصوصیسازی توسعه داده میشود. با توجه به مباحث مطرحشده، ادعا میشود که نهتنها فرآیند خصوصیسازی نیاز به تنظیمگری دارد بلکه پیش از واگذاری بخشهای خاصی از دولت، نیاز است که ظرفیت تنظیمگری پیش از خصوصیسازی انجام گیرد.
با توجه به ملاحظات و تعهدات حرفهای اندیشکده در انتشار محصولات، در صورت تمایل جهت حضور در اندیشکده و مطالعه نسخه چاپشده گزارش با دفتر اندیشکده تماس حاصل فرمایید.